Waarde leden,
Soms sla je de bal het stadion uit, soms snoek je op de finishlijn. Soms is het lente in de ogen
van de tandartsassistente, soms is het gewoon lente.
Bij de ZRB was het duidelijk welk seizoen het was.
Het was het seizoen van ballen het stadion uitslaan. Het was lente, en niet alleen in de ogen
van de tandartsassistente. De blikken stonden in bloei. Het is oogstseizoen.
Met de kwalificatiewedstrijd voor het EUC en de 1-na-laatste wedstrijd voor het
Development klassement was dit de belangrijkste wedstrijd voor de Middengroepen.
En zo begon de Northwave. Noah en ik waren onderweg naar een prachtige lentewedstrijd,
maar het weer dacht dat het herfst was. Met een hele dag regen, wolken, 15 graden en
vooral windkracht 6 tegen je neus aan was het niet erg zomers weer. De roeiers hadden hier
ook last van, en de WAB liet zich van zijn slechtste kant zien. Toch moest er geoogst worden,
en gingen de roeiers vol goede moed de WAB op om elke baan om te ploegen.
Na een ochtend aan voorwedstrijden konden we beginnen aan een middag vol finales. Ons
eerste grote succes was te vinden bij een ondertussen welbekend duo. Met een geruime 1 e
plek in de voorwedstrijd konden ze in baan 3 starten in verband met de fairness
maatregelen, en gingen ze goed van start op weg naar hun EUC kwalificatie. De coaching van
Gijs Gommers, Pauline Damhof, Norwin Zuidema en Arne Hendriks wierp duidelijk zijn
vruchten af, want met 23 seconden voorsprong wisten Alisha en Irene wederom hun
Development veld te winnen. Ook was dit een sterke prestatie voor de EUC kwalificatie, en
was het wachten op de nummers die hierheen mochten gaan.
Wat later lagen Frouke en Nicole aan de start in de B-finale. Met een sterke A-finale waren
ze nogsteeds in de race voor de EUC kwalificatie, dus hiervoor moest geraced worden. Met
18 seconden voorsprong op de 2 e plaatst toonden ze dat ze niet thuishoorden in de B-finale.
Wederom is de coaching van Gijs Gommers, Pauline Damhof, Norwin Zuidema en Arne
Hendriks coaches effectief en was het wachten op de uitslag voor EUC kwalificaties.
Een tijdje later en de wind is niet gaan liggen. Onze MGZ4- begeleid door Taco Bavelaar,
Daan Jordaan, Tijmen van Rietbergen, Kevin Hout en Arne van Eupen lag aan de start in baan
3 van de A-finale. Voordeelbaan. Naast ze zagen ze gele rakkers, de 4 daltons. Met Theta in
baan 4 was de directe concurrentie voelbaar. Maar, onze Argo boot wist hem voor Theta te
leggen. 1750 meter lang lagen we een bootlengte voor Theta. Met nog 250 meter WAB over
begonnen de Daltons met een eindsprint. We pareerden goed, maar de laatste 100m
kwamen ze elke haal een poppetje dichterbij. De WAB leek te vroeg te eindigen, het finish
signaal kon niet vroeg genoeg klinken. Op de finish, en de uitslag was niet duidelijk. Het was
1 bliep, geen mens kon het verschil zien. Zelfs bij de wedstrijdleiding waren ze er nog niet
uit, wie kon deze winst mee naar huis nemen? Met de wedstrijdcommissaris de finishtoren
in geklommen om te vragen of er een middel van uitsluitsel gegeven kon worden.
En daar kwam het verlossende woord. Door de finishfoto kon gezien worden dat Argo met 5
cm won van Theta. 5 jaar minder te leven door de spanning van deze wedstrijd, maar wat
een prachtig blik na een lastig jaar voor dhr. Beeksma, Bours, Slob en Groenenberg.
Dan, door naar wat later in de middag. De wind ging wat liggen, maar voordeelbanen waren
aanwezig. Onze FISU project 8 met daarin Lieke van der Lee lag in de nadeelbaan, tegen fikse
tegenstand. Henley boot links, henley boot rechts, en daartussen Lieke. Toch, na een sterke
start was de race al beslist. Met een bootlengte voor op de 250m was het uitvaren, en met
een sterke laatste 1750m kwam zo de FISU combinatie met Lieke als 1 e over de finish. Met 3
blikken een geslaagde zaterdag.
Op zondag was het tijd voor meer prachtprestaties. Een 1 e plek in de voorwedstrijd beloofde
veel goeds voor Alisha en Irene, en in de finale is dat meer dan waargemaakt. Dit keer met
een luttele 30 seconden voor de nummer 2 over de finish gekomen. Hierdoor konden ze
aanleggen aan het erevlot, waar ze een prachtig champagne overhandigd werd. Met gepaste
trots kan ik aankondigen dat Argo 2 gloednieuwe en prachtige Elite roeisters binnen de
Vereeniging heeft! Ter viering kon er volop gespoten worden en zagen wij onze
portemonnee leeggespoten worden. Maar, dat mocht de pret niet drukken. Sinds 2018 geen
nieuwe elite roeiers meer op Argo, en we verwachten dat de toekomst er meer gaat
brengen.
De rest van de zondag voltrok helaas zonder blikken, maar met harde tijden over het
weekend heen was het spannend of dit voldoende was voor EUC kwalificatie. Elke sectie
heeft alles op de WAB laten liggen, en nu was het afwachten of dat afdoende was.
Ondertussen is de uitslag hiervan bekend, maar dit blijft een verhaaltje voor een andere
post. Blijf op de hoogte via de sociale media kanalen om al onze EUC avonturen te volgen.
Met geslaagde groene groet,
Uw wedstrijdcommissaris
