Nabeschouwing ZRB Roeiwedstrijden

 

Waarde leden,

 

De ZRB is een beetje een niche. Sommige mensen houden ervan, sommige mensen haten de ZRB. Persoonlijk was mijn mening over de ZRB gebaseerd op mijn 1e jaar, waar niet alles perfect ging. Maar, na afgelopen wee

kend ben ik stiekem fan geworden van de ZRB. Want, wij als Argo doen het klaarblijkelijk erg goed in het Tilburgse landklimaat.

 

Met een flink zonnetje en weinig wind beloofde het een prachtig weekend te worden, waar de naaldbomen ons wat verkoeling boden. Doch, dat belemmerde uw materiaalcommissaris en mij er niet van om alles te bekijken in de brandende zon, want wat was het genieten.

 

Op de zaterdag konden wij zien hoe onze MGL een groot gat wisten te slaan tegen Njord MGL in het LHB4+ veld, en zo mochten ze toetreden tot de elite groep van roeiers die een Lichte Heren Beginnelingen Vier Met blik wisten te behalen. Zelf ben ik ook onderdeel van deze groep roeiers, en het doet me deugd dat we nieuwe aanwinsten kunnen verwelkomen. Mijn felicitaties gaan uit naar v.s.n.b. Bram Sluijters, Maurits Oosterhuis, Aaron van der Wel en Olaf Rhijnsburger, gestuurd door Gaby Kuster. Dit alles zou nooit bereikt zijn zonder de coaches, Douwe Draisma, Koen Draijer en Swantje Breunig onder profcoach Ian de Wolf. Zou het toeval zijn dat de heer Draisma ook onderdeel is van de Lichte Heren Beginnelingen Vier Met elite groep? Wie weet

 

De dag ging verder. We vergaten te hydrateren, maar niet om in te smeren, en zo bevonden wij ons nogsteeds aan de waterkant toen plots een boot opdoemde in onze perifere visie.

 

Was het een fata morgana? Of wat was dit voor beest wat op ons af kwam zwemmen. Had de Beekse Bergen hun hek niet goed dichtgedaan? Toen werd het duidelijk, en een zeldzaam beest kwam tevoorschijn. Ver in de verte zagen we de schimmen van een blauwe bever aan komen zwemmen, met 8 apen en 1 aapje op zijn rug.

Dichterbij de eindstreep was het duidelijk dat het MGZ was, die in onze nieuwe 8+ vooraan lag in het HE8+ veld. Met v.s.n.b. Beeke Beeksma, Mats Bours, Naftali Slob, Stan Groenenberg, Marten Breeuwer, Igor Vunderink, Mark Sinke en Miel Thijssens gestuurd door Marieken Tack boden ze tegenstand tegen de witte zwaan, en wisten ze zo een prachtig blik binnen te slepen. Niemand kan deze beesten zo goed temmen als Taco Bavelaar, Maxence Paillart, Kevin Hout, Tijmen van Rietbergen en Daan Jordaan, met als profcoach Arne van Eupen.

Een aantal uren brandende zon later en we begonnen te hallucineren, of zo leek het.

Een groene en gele schim, vooraan een veld andere schimmen. Langzamerhand kon ik blote schouders zien opdoemen uit de groene boot, behorend tot v.s.n.b. Alisha Teerink en Irene Slits. Bij de finishlijn was het duidelijk, de gele boot moest genoegen nemen met een 2de plek. Wederom een prachtig blik voor Alisha en Irene, onder begeleiding van Pauline Damhof, Norwin Zuidema, Gijs Gommers met als profcoach Arne Hendriks. Het was geen droom, het was wederom werkelijkheid. Oppermachtig begonnen deze roeiers richting Elite status te kruipen

 

Met 3 blikken konden we terugkeren naar het Wagenings groen, om op te laden voor wederom een dag op safari bij de Beekse Bergen.

Het succes smaakte naar meer. Zouden we meer blikken kunnen afpakken van T.S.R. Vidar?

We gingen het meemaken. De dag begon met allemaal EJ klassementen, waarbij alleen de top 4 van de time-trials een finale mocht varen. EJL wist deze top 4 makkelijk te halen, door op 7 seconden van de rest de time-trial te winnen. Onze andere EJ ploegen kwamen helaas niet bij de top 4 terecht. Met nog 2 knock out wedstrijden te gaan konden ze lang pauze hebben voor ze het water weer op moesten.

 

Met tussendoor nog prestaties van o.a. Miel Thijssens in het HG-b 1x veld als 3e en Max Tilleman in het LHG-b 1x veld als 2e kwamen we net te kort voor ook deze velden winnen.

 

Gelukkig kwam daar onze succesformule aan.

Met v.s.n.b. wederom Alisha Teerink en Irene Slits in de boot waren ze bezig met hun doel. Een Argo record varen. Met ruime afstand op nummer 2 en 3 zaten ze helemaal in hun eigen race. Op de 1000m lagen ze op split tijd van het record, 2 seconden eronder. Op de 1500m was het duidelijk dat het spannend zou worden, want ze lagen exact op record split tijd. Met een prima eindsprint tegen het water kwamen ze over de finishlijn van de ZRB. Helaas, op 2 seconden na geen Argo record, maar met sub-ideale omstandigheden waren ze toch erg dicht in de buurt. Toch, na de teleurstelling was er ook blijheid omdat ze weer een blik dichterbij elite status waren.

 

Om door te gaan in de succesverhalen van zondag had EJL ondertussen hun halve finale makkelijk gewonnen. In de finale was het boord-aan-boord 1000m varen tegen Dudok van Heel, de 2e van het klassement. Bij een boord-aan-boord finale staat de druk er flink op, want elke mishaal kan je de race kosten. Gelukkig deden ze dit in de brandende zon, en kwamen ze zonder problemen uit de start. Met Snelson Tempotik van Duin op slag bleef het tempo hoog, en deed de uitspraak Lichte Pik Tempo Tik zichzelf eer aan. Elke haal schoven ze weg van Dudok, en ook op de eindstreep was het duidelijk. Wederom een overwinning in het EJ klassement voor v.s.n.b. Nelson van Duin, Lars Hermsen, Michaël Duijsens en Pelle Topper gestuurd door Iris van Dongen. Hiermee verstevigen ze hun eerste plek in het klassement, mede te danken aan hun coaches, Thijs kutsjongst Vlonk, Lisanne Treskes en Jerre Koelmans, onder profcoach Ian de Wolf.

Na 2 lange dagen op vakantiepark Vidar keerden we tevreden en volgeladen naar huis terug. Blij dat we de knorren van Vidar achter ons konden laten en terugkonden naar de koeien op de W.S.R. ging het dak er bijna letterlijk af op de borrel. Met een verscheidenheid aan gesloopte dingen gingen de deuren van de W.S.R. rond een uurtje of 1 weer op slot, en keerde de rust terug op de W.S.R. De roeiers maken zich op voor 2 weken trainen in voorbereiding op de Northwave Regatta, en Noah en ik nemen ook een weekendje om even te herstellen.

Tot dan.