Argonaut van de maand januari: Joël Vandervinnen

By 3 februari 2024De Argonaut

Met de laatste tentamens is de eerste periode van 2024 weer ten einde gekomen. Argo draait ook weer op volle toeren: veel roeiers zijn druk bezig om in optimale vorm straks te verschijnen aan de start van de eerste voorjaarswedstrijden en op de vereniging is weer veel bedrijvigheid te bespeuren. Een mooi moment om te praten met onze Argonaut van de maand januari: Joël Vandervinnen. Joël is momenteel niet dagelijks meer te vinden op de WSR, maar heeft inmiddels al wel een rijke Argo carrière opgebouwd. Laten we daar eens op terugblikken.

Argo is rijk aan een illustere groep Zeeuwen en Joël is daar zeker eentje van. Hij is geboren in het pittoreske vestingplaatsje Philippine, verhuisde vaak in zijn leven en kwam vervolgens in 2021 aan in het mooie Wageningen. Destijds zei hij nog voor de grap tegen zijn vader tijdens de open dag van de WUR dat hij zou gaan roeien. Toen had hij nog niet verwacht daadwerkelijk te gaan roeien (zijn vader vond het namelijk een kakkersport), maar het bleek een voorspellende uitspraak. Hij heeft nog geflirt met Ceres, maar tijdens de AID heeft hij met volle overtuiging voor Argo gekozen.  

Voor hem is Argo in één woord: een ontsnappingsoord. Even ontsnappen van het studeren, verstand op nul. Het is dus een hele belangrijke plek voor zijn mentale gezondheid. Het mooiste aan Argo vindt hij de hechte ploegband die je kan vormen. Ook buiten het roeien heeft hij altijd veel contact gehad met zijn ploeggenoten en velen zijn echt goede vrienden geworden. Wat hij verder mooi vindt is dat de deur de hele dag open is; je kan komen en gaan wanneer je wilt. Het is niet een plek waar je alleen maar ‘s avonds samenkomt met je jaarclub, zoals dat op andere verenigingen wel het geval is. Je komt dus ook makkelijker in contact met andere mensen en op den duur leer je bijna iedereen wel kennen.

In zijn eerste jaar is hij TopC4 gaan roeien. In dat jaar waren er twee boten, en hij vertelt dat dat toch wel een beetje voor een scheiding zorgde. Desondanks heeft hij erg genoten van het TopC4 jaar. Het leukste vond hij de coaches, die zorgden voor veel sfeer en aanmoediging. Zijn mooiste herinnering is de PEiL. Het was enorm zwaar en alles deed pijn, maar na afloop zei hij gelijk dat hij dit nog een keer wilde doen. Achteraf gezien werd hier voorzichtig een zaadje gepland om te gaan wedstrijdroeien. Hij ziet zijn TopC4 jaar dan ook als een startpunt van focus. Het was een heel leuk jaar, maar hij smachtte naar meer… 

Om te blijven trainen is hij het jaar daarop selectie gaan lopen. In eerste instantie was het nog niet het idee om daadwerkelijk te gaan wedstrijdroeien, want hij dacht geen tijd te hebben. Toen het selectiemoment naderde heeft hij in één week alles op een rijtje gezet en uiteindelijk toch besloten door te gaan. Het is een keuze geweest waar hij nu nog steeds heel blij mee is. Op de avond van de definitieve selectie had hij netjes koffie gezet voor de coaches, maar hij kreeg prompt de groene brief in zijn handen geduwd en weg waren ze weer.
Het mooiste moment met EJL ‘23 was voor Joël de Raceroei wedstrijd, hierbij werden ze namelijk beginneling af. Wat hieraan voorafging was een heleboel stress, omdat de boot eigenlijk 200 gram te zwaar was voor het inwegen. Na niets meer eten en warme kleding aan om te zweten, bleek bij het inwegen dat hun eigen weegschaal niet klopte. Alle stress was dus voor niets geweest, nu konden ze zich focussen op de wedstrijd. Én dat lukte, met Joël op slag lagen ze vanaf de start een bootlengte voor en dat bleef de gehele wedstrijd zo.
Momenteel traint Joël vooral zelf op Argo, voornamelijk op de fiets. Tijdens het wedstrijdjaar heeft hij een knieblessure opgelopen en daar is hij nog steeds niet helemaal van hersteld. 

Op de dinsdagen komt hij nog wel regelmatig naar de NasCie om zich daar tijdens de borrel aan de Dodona tafel te voegen. Verder woont hij op Bons en hoewel je hierbij zou denken dat hij in een totale Argo bubbel leeft, valt dit door de vele vrienden die hij heeft van zijn studie wel mee volgens hemzelf. “Ik voel mij helemaal op mijn plek en er valt altijd wat te lachen op Bons”, zegt Joël.

Ook is Joël actief bij verschillende commissies, zo heeft hij in de afgelopen AIDCie gezeten als secretaris. Hiervan heeft hij vooral heel veel geleerd, goede vrienden gemaakt en van het begin tot het einde echt iets moois neergezet met deze commissie. Vooral de festivaldag was een groot succes, zelfs van andere verenigingen kregen ze te horen hoe goed Argo het geregeld had. Naast deze commissie is Joël ook actief bij de CompetitieCommissie, hoewel hij hiervan al langere tijd lid is, heeft hij in zijn wedstrijdjaar niet veel kunnen doen. Hierdoor woont hij binnenkort pas zijn eerste wedstrijd bij als CC en wil hij voor nu gewoon zijn steentje bijdragen waar dat nodig is.
Ook van de welzijnscommissie is hij onderdeel. Voor nu is hij daarmee vooral nog druk met het goed opzetten van de commissie, maar het is een mooi concept om aan mee te werken volgens hem.

Verdere ambities op Argo heeft hij zeker. Zo wil hij volgend jaar gaan middengroepen als dat lichamelijk lukt en anders het coachen opzoeken. Daarnaast wil hij ook zeker nog commissies doen, zoals bijvoorbeeld de sprint, en heeft hij bestuurs-ambities. Wij kijken uit naar wat Joël nog allemaal gaat betekenen voor Argo!