Wie, ook in deze tijd, vaak op het water roeit of in de kantine rondloopt, is vast weleens de altijd goedlachse technisch coördinator, Arne Hendriks, tegen het lijf gelopen. Inmiddels is hij al aan zijn derde seizoen bij Argo bezig. Maar wat houdt de functie als technisch coördinator eigenlijk in? Wie gaat er schuil achter deze glimlach? En hoe is zijn liefde voor de roeisport ontstaan? Deze maand nam Arne de tijd om op deze vragen in te gaan, wat leidde tot een nieuwe editie van ‘de Argonaut’.
Een tijdelijke commissie voor een tweede keer doorlopen komt niet vaak in de geschiedenisboeken van Argo voor. Wel is het vaak een mooi, gekoesterde droom door leden die zulk soort commissies hebben gedaan. Doorgewinterde Argonaut Maarten Verbrugge maakt het mee. Na de Sprint commissie van vorig jaar te hebben doorlopen, staat Maarten nu als voorzitter van de 61e Sprint aan het roer.
Waar wedstrijdroeiers nu thuis vele ergometers maken, zijn de eerstejaars competitieploegen aan het strijden om de Digitale Bokaal. Een ploeg die al haar eerste taart binnen heeft gesleept, is Chateau Rijnland (Dames 9). Met een totaalscore van 53 punten hebben zij gezegevierd. Echter is er al een volgend Digitale Bokaal van start gegaan deze week, waar de ploeginauguratie centraal staat. Gaat Chateau Rijnland ook bij deze Bokaal de overwinning pakken? Wij vroegen hen hoe zij actief denken te blijven in deze lockdown, op het gebied van sport en gezelligheid. Samen met de tips van Dames 3 en Dames 8 kun je hier inspiratie opdoen om een hechte competitieploeg te worden, of juist te blijven! Lees je mee?
Ten slotte in het drieluik van de verhalen over de blikken van 2019-2020, het verhaal van het enige en echte blik dat Argo in 2020 getrokken heeft.
Na maanden ernaartoe gewerkt hebben op de steeds harder stromende Rijn en tijdens de trainingsweekenden op de Amstel, vond in februari de eerste wedstrijd van het seizoen plaats. Op de Schie te Delft werd er vijf kilometer gestreden door vele ploegen. Hard waaien deed het die zaterdag al, want storm Dennis zou ieder moment losbarsten. Dat de afgelasting van de tweede wedstrijddag op zondag meteen de halvering van het gehele seizoen betekende kon niemand nog bedenken.
Maar goed op de zaterdag werd er wél geroeid. En hoe. Alle eerstejaarsploegen en enkele middengroepers zetten allemaal fantastische races neer en vele boten behaalden de eerste punten voor hun klassementen, waarvan eentje haar debuut beleefde. In het kader van gendergelijkheid en waarschijnlijk nog wat andere redenen, had de bond besloten dat niet alleen lichte dames mochten scullen maar ook de lichte heren hier een kans in mochten krijgen. Daarom werd het eerstejaars lichte heren dubbelvierveld in het leven geroepen. Van de zomer werd al duidelijk dat dit eraan zat te komen, en Argo zette, toen de grootte van de selectie duidelijk werd, hier meteen op in door veel te scullen met de roeiers.
En dus stonden op zaterdag 15 februari Félix, Ralf, Douwe en Max met zelfvertrouwen aan hun race. Samen met Casper en stuurvrouw Isabel hadden ze al weken hiernaartoe getraind, want winnen scheen wel leuk te zijn, bleek uit hun avonturen op het NKIR. Echter, een Concept II is wat anders dan een Filippi en dus werd er maar meten even hard gewerkt in de eerste kilometers. Asopos werd al meteen ingehaald en een nieuwe boot zat er al weer aan te komen om in te halen.
Ondanks het gure weer, de golven en de, ging de race dus eigenlijk best wel lekker. Zo lekker, dat een van de roeiers zat te dromen en een snoek sloeg. Maarja je moet het de tegenpartij natuurlijk ook niet té gemakkelijk maken. Desondanks werd alles weer snel opgepakt, kwam er nog een mooie eindsprint uit en brulden de coaches aan de kant dat ze gewonnen hadden.
De roeiers lieten zien dat de ze niet alleen konden kettingtrekken, maar ook zeker een echte boot hard konden laten gaan! In de warme hal van Lijm & Cultuur mochten zij hun welverdiende blikken in ontvangst nemen.
Niet onvermeld mag de prestatie van Isabel blijven. Zij was al vanaf het begin van de selectie actief, trainde vele uren in de boot, maar ook op de kant, en had zich het afgelopen jaar van enorme progressie een waardige stuurvrouw getoond. Tevens was zij gedurende de lockdown erg betrokken bij het oudste gezelschap van de WSR. Dit heeft erin geresulteerd dat de titel “Stuur van het Jaar” van de A.S.G. Tiphys aan haar is toegekend!
Ook niet onvermeld mag de titel “Stuurschoen van het Jaar” blijven, die toegekend is aan Irene Slits van de Middengroep Lichte Dames. De zorg en aandacht die zij aan het materiaal besteed is lang niet bij alle roeiers terug te zien.
Beide dames gefeliciteerd! De onderscheidingen en blikken zijn op de centenpartij van december 2020 uitgereikt. De tweeënhalve NKIR-munten hangen boven de bar en ook de Hylas is weer een klein beetje zwaarder gemaakt. Het zou mooi zijn als dit blikkenaantal vertienvoudigd kan worden in 2021. Een goed jaar gewenst!
